Eind februari, begin maart. Het is zo’n moment in het jaar waar ik bijna kinderlijk naar uitkijk. Niet omdat de lente al echt begonnen is, eerder omdat de tuin zich dan nog even uitrekt na de winter, precies lang genoeg voor mij om mijn jaarlijkse snoeironde te doen. Onze appelbomen weten inmiddels wat ze kunnen verwachten. Ik kom er weer aan, snoeischaar in de aanslag, klaar om te proberen hun groei in goede banen te leiden. De afgelopen twee jaar deed ik dat vooral op gevoe

Drie jaar geleden kregen we bij de opening van ons community home een perenboom cadeau. Een eenvoudig gebaar, maar voor ons had het iets symbolisch: iets dat zou groeien samen met de mensen rondom ons. We plantten de boom op een regenachtige namiddag. Ondanks het slechte weer stonden we daar met dezelfde gedachte: dit is het begin van iets moois. Maar het tweede jaar liep anders dan gehoopt. Onze jonge boom werd getroffen door een schimmel. Bladeren vielen uit, de groei stokt